The Dirty Version

Gisteren avond was ik gestorven. Vermoord. Een kogel door mijn hoofd door een bullshit ouwe jager die dacht dat ik een panter was. Het deed minder pijn dan ik had verwacht. Achteraf zag ik geen groot licht. Nee, ik zag wel mijn twee nichtjes op schoot bij Eylem, mijn ouders, broer, zus en schoonzus die naar mij zwaaiden. Dag oompie. Dag Scherson. Dag schat. Te awero, dushi. En toen kwam ik in een ruimte dat veel leek op de 'Supreme Clientele' ruimte van GFK's 'Appollo Kids' video. Wu-Tang's Ol' Dirty Bastard zat tegenover mij. THUG Angelz' "The Obituary (E.B.G.G.)" speelde in het achergrond. We waren allebei in een pikzwarte kamerjas gekleed met Micheal Jackson glitter handschoen aan de rechterhand. Hij sprak Nederlands met een zwaar Antilliaanse accent. Hij zei: "Welkom, broeder! Ben je nu blij?"

Of ik blij was? Godskolere, ik ben vermoord door een ouwe blanke man die dacht dat ik viervoetige dier was die normaal gezien niks te zoeken heeft in de bossen van Terleamen. Ik heb niks, maar ook niks bereikt in mijn leven. Bijna dertig en nog altijd geen rijbewijs. Afgestudeerd maar doet hetzelfde job wat ik voor mijn studies deed. Ik heb een overgewicht. Mijn bril zit vol met krassen. Mijn bankrekening is leeg. De bouw schiet voor geen meter voor. Wacht.. misschien ben ik toch blij dat ik hier zit. Que?

En toen werd ik wakker. Hey, ik ben toch niet dood. Maar.. was ik zojuist blij dat ik dood was? Nee, ik ben niet levensmoe en ook niet depressief. Maar Ol' Dirty Bastard heeft mij wel tot denken gezet. Het leven gaat niet zoals ik ooit gehoopt had. Maar van wie wel? Het bouw vlot niet, maar verdomme ik kan bouwen! Elke minnetje kan worden weggevaagd door een grote plus. Het grappige van het behalen van doelen is dat je na het genieten van het triomf, dat je automatisch uitkijkt naar nieuwe uitdagingen. Dus zonder te beseffen bereik je veel. Zouden we onze triomfen niet jaarlijks vieren? Dan doen we niks anders dan vieren, toch? (diing!)


Terug in slaap gedompeld. Raekwon's' "House of The Flying Daggers" in de achtergrond. We zaten in een achtervolging midden in de Braziliaanse jungle. ODB zat half dood achter het stuur van een Hummvee. Mijn hoofd bloedde hevig en ik kon mijn benen nauwelijks voelen, maar mijn AK-47 kon ik voor geen seconde los laten. En toen zei hij tegen mij: "Ba mira, het valt allemaal toch wel mee"

Dankjewel, Dirty.