Oh freedom, follow me!

And before I be your slave
I'll be burried in my grave

Ik maak er gewoonte van om dit lied - en ik blijf altijd steken op het bovenstaande zinnetjes - elke dag in volstrikte stilte te zingen. Het voel goed. Erg goed.

Alumni (3)

Toegegeven, het vorige deel van deze serie leest als een boze manifest tegenover de leger interim dames van onze wereld. Als ik na enkele weken herleest, geniet ik nog meer van, dan toen ik schreef. Alles wat u op deze site zal treffen is voor groot deel subjectief, maar dat was over de top. Zonder excuses, toen niet en nu ook niet. Deels voor mijn frustratie voor het blindstarren op MIJN cv heeft te maken met de wijsheid dat ik al heel lang weet dat ik geen aantrekkelijke CV heb. Hey babylonier, vergeet niet dat er zuiderse bloed door deze aderen stromen. Aye!

In de periode van '00 - '02 heb ik veel korte opdrachten gedaan, van intern bij een interim tot colportage. Geen passende ervaring voor hetgeen dat ik voor ogen heb. En dan heb ik niet exclusief over HR functies. Dit kan werken als een pluspunt (hij heeft bagage) of als zwakte punt (hij is zo vaak van job gewisseld in een korte tijd). Het is aan mij om mijn tegenspeler van het eerste te overtuigen. Had ik strategische kunnen spelen in die periode? Met de wijsheid dat ik nu heb, zeg ik ja. Echter, die wijsheid is een accumulatie van al hetgeen dat ik in de jaren heb geleerd, dus ook uit die periode. Dus, beste huis-tuin-en-keuken filosofen onder ons, zou ik de wijsheid hebben - die mij beter had kunnen helpen om strategische beslissingen te maken - als ik die periode niet heb meegemaakt?

Volgende tweepunten zijn leeftijd en huidskleur. Twee zaken waar ik niet verder op wil gaan omdat geen zaken is dat ik kan of wenst te optimaliseren. Dat mijn etnische achtergrond voor sommigen een rol speelt zal ik niet ontkennen, maar het heeft geen zin om hiermee actief bezig te zijn in deze context. Okay, vragen over leeftijd komen vaak voor en in alle variaties. Sommigen vinden het raar dat je pas op je 27 klaar bent met de studies. Zelf zit ik hier niet mee in de knoop, maar dat is een andere discussie. Zoals de vorige punt, ga ik graag de uitdaging in en het lukt mij aardig om niet alleen om mijn tegenspeler te overtuigen maar ook te gebruiken als voordeel. De magische woord hier is 'doorzettingsvermogen'.

Nu komen we bij twee andere zaken die ik ga optimaliseren: rijbewijs en Frans. Deze twee zaken zijn een zere wond aan de been van deze soldaat. Waarom heb ik nog steeds geen rijbewijs? Deels kortstondige tekort aan vloeiende activa binnen het gezin in de jaren na mijn 18^e verjaardag, deels verkwisting van mij eerste echte verdiensten en deels domme beslissingen in het kader van stellen van prioriteiten van afgelopen jaar of 2. Inmiddels heb ik mijn theorie behaald en ik heb een goed gelikte plan en lachende spaarpot. Frans? Die masterplan loopt op rolletjes en de lessen waar ik al eeuwigheid over heb gaan binnenkort beginnen. Echter, het behalen van mijn rijbewijs en leren van Frans bied geen zekerheid dat ik sneller aan beter betaalde baan komt. Er zin nog meer zaken (o.a. ervaring) die we niet uit het oog mogen verliezen

Hiermee komen tot volgende conclusie: Het project 'Scherson' is nooit af. Een mens blijf zich ontwikkelen, maar het ligt aan de mens zelf hoe hij deze ontwikkeling aanpakt. Ik ben voormalige ICT-er die niet aan bak komt in het vakgebied waarin hij is afgestudeerd. Misschien ben ik over jaar of vier een geurmarketeer, teamcoach, schrijver van zelfhulpboeken of gewoon morsdood. Als het leven mij iets heeft geleerd is, dat je altijd open en kritisch moet zijn op zulke zaken. In deel vier meer over de balans tussen deze twee zaken, met een knipoog naar deel twee.