f
De laatste tijd krijg ik van veel mensen dezelfde vragen. Ja hoor, dezelfde vragen van mensen die van elkaar bestaan niet op de hoogte zijn. Fascinerend en ik kan alleen zeggen dat ik vereerd ben dat deze mensen zich ergens zorgen maken om mij. Want daar draait de vragen om, men maakt zich voor één of andere manier zorgen om Yzaira & Chenoa's "oompie". And then it hit me.. Ik ga daar eens blog van maken.
….
De vragen waar ik over heb kan ik samenvatten in 2 hoofdvragen en 1 bonus vraag. Ik zal telkens een vraag aan mezelf stellen en een eerlijk antwoord op geven. Ik ga trachten de antwoorden te formuleren zodat IEDEREEN zich aangesproken gaat voelen en hopelijk genoeg hebben aan mijn antwoord.
….
Hoe gaat het met je?
"Goed! Fysiek en geestelijk moe maar ik heb niet zo veel te klagen. Klagen is niet mijn sterkste kant. We zijn hard bezig met het renoveren van onze huidige woonst, dit allemaal in de avond uren en tijdens het 'weekend'. Met veel bewondering en fascinatie lees ik wat je doet in de weekend, al die leuke trips en hoe je ook in de weekend hard moet werken. Fijn hoor, goed om te horen dat je ook je leven leidt op de wijze dat je zelf bepaald. Sorry voor de constante 'njet' op uitnodigingen en al die keren dat ik beloof langs te komen en toch afzeg met lullige sms. Maar de verbouw- en bouwplannen hebben u prioriteit op praktisch alles. Ook op mezelf als persoon. Heb ik gezegd dat ik mijn Wii al een maand niet heb gespeeld? Het motiveert wel dat de rest van onze 'bouwploeg' ook hard werkt en mijn enkele werkzaamheden alleen toe vertrouwen. Op dat laatste ga ik niet verder in, maar ik denk dat je snapt wat ik bedoel. Werk is ook … fijn. Hard werken op de uren van baas.. sinds januari is dat voor mij ook dagelijks begrip. Ik heb internet problemen gehad en daarna pc problemen. De vriendschap tussen mijn en gmail is bekoeld. Er zit zoveel onbeantwoorde mails in, dat het demotiverend wordt
2009 staat voor mij dus in het teken van werk en werkstress, maar over 2 weken keer ik alles de rug toe voor een week rust in Cuba. Ik kijk naar uit naar de zon, zee, strand en belachelijk veel cocktails. Daarnaast gaan we ook een dagtrip naar La Habana doen. Stel je voor, Rosa's & Lourdess' kleinzoon in de voetstappen van Ernesto Gueverra. Maar de vakantie biedt ook een korte balans. Mijn leven is druk, vermoeiend, soms ook frustrerend maar ik zou toch niet (snel) omruilen.
p.s.: binnenkort ga ik weer mijn g-mailtjes lezen."
Wanneer kom je eens langs?
"Weeikveel!!!!!. Mijn tijd is eigenlijk allang niet meer mijn tijd, zoals je hierboven uit kan concluderen. Maar geld is ook een kwestie. Economische crisis? In de woorden van Will Smith "Helll naah!" Het heeft eerder te maken met 2 factoren. Door enkele verstandige keuzes met de toekomst als oogmerk leef in het heden met beperkte budget. Daarnaast is mijn 'wereldreis' zeer kostelijk. Ik klaag niet (je weet toch, niet mijn sterkste kant) Dit allemaal is tijdelijk en is niet voor morgen opgelost. Als het huis bewoonbaarder is geworden, pak ik mijn agenda en facebook/mail ik je wel. Sorry dat ik je verjaardag/house-warming heb gemist. Onze band is sterker dan mijn tijdelijke lafheid.
p.s.: mooi weer, terras.. ik bel je wel. Mailen is overated."
Bonus vraag: Heb je al werk?
"Tuurlijk, al anderhalf jaar, heb een vast contract en verdien best netjes. Collega's zijn geweldig. Het is geen droomjob maar daar wordt er aan gewerkt. Ik snap eigenlijk niet waarom je mij dit vraagt? Is mijn werk dan niet goed genoeg voor je? Of is dit de 2009 versie van de vraag der vraag; "Wat doe je tegenwoordig"? Ben wel van project veranderd en heb geleerd dat je mensen van interim in hun taal moet aanspreken. Over dat laatste kom ik ooit uitgebreider op terug.
p.s.: als je dit vraagt omdat je werk heb voor the kid, hey, ik verzorg je wel een cv of 2"
Heeft u nog meer vragen over mijn vragen, vragen over mijn antwoorden of gewoon andere vragen.. stel ze. Ik zal hier vaker in de gaten houden zodat ik er snel op in kan spelen. Nu als je het niet erg vind, ga ik mijn was van de afgelopen 5 weken strijken. Holla!
3 reacties:
Ik vind het bewonderingswaardig dat je zo'n eerlijk blog hebt geschreven. Ik maakte me niet zozeer zorgen over jou, maar wel over het begrip vriendschap en mijn/onze rol daarin. Het is nu duidelijk dat je compleet andere prioriteiten hebt en dat verklaart veel. Het is wel jammer om er op deze manier achter te komen, maar beter laat dan nooit! Dit is als reactie op je eerste twee vragen/antwoorden.
Ik ben ook iemand die wanneer ik je zie vraagt hoe het op je werk gaat. Dit op basis van oprechte interesse en het studentenbeeld van onze dromen. Wat is gebeurd met je management droombaan? Je schrijft nu dat je daar nog steeds mee bezigt bent en dat doet me deugd. En ik ben misschien wel de eerste om te begrijpen dat visies worden bijgesteld doorheen de jaren.
Ik ben blij te lezen dat het goed met jullie gaat, dat het oude en nieuwe huisje vorm krijgen en dat je ons/mij niet vergeten bent! Laat maar eens weten wanneer je tijd hebt om te ontspannen en iets te gaan drinken. Cheers, (nog steeds) je homie!
Wat een gave feedback. Ik ben vereerd.. vermoeiheid heeft mijn communicatie vermogen beschadigd, maar ik begin er wel van uit te krabbelen. We're gonna be allright, ole friend :)
Oh, vooral blijven vragen naar die managment loopbaan. Dat werkt motiverend! De drie redenen waarop ik altijd afgewezen hielden me ergens tegen (rijbewijs, frans en ervaring) Twee daarvan zijn in the pocket, de derde hangt meer van overtuigenskracht denk ik. Daarom ben ik begonnen aan een nieuwe sollicitatie campagne, na maanden 'stilte'.
We''ll keep in touch
The big homie
Gaan we nog eens op café? Bel je me?
Een reactie posten