Een kat is een kat, nee?

,,Excuses namens heel Ajax voor deze wedstrijd''

Hij mag de coach zijn van de verkeerde ploeg, maar met deze actie streeft Ten Cate naar een heldenstatus.

BE/NL

Ik woon al meer dan twaalf jaar op het Babylonische vaste land. De eerste zeven jaar in Nederland en de rest in België. NL en BE hebben altijd een speciale relatie gehad, gevuld met bloed, zweet, tranen en slechte moppen. Naast de taal kent beide landen veel gelijkenissen, maar op cultureel vlak kent men ook veel verschillen. Maar zo gek is dat ook niet, nee? Zie Nederland, tussen de Friezen en de Zuid-Hollanders zit een gapende culturele gat waar het Afrikaans continent zo in zou passen. Zulke verschillen kent België ook. Maar ik dwaal af. Behalve het overduidelijke accentje en woordgebruik, welke andere verschillen kennen deze twee buurlanden? Juist, één van ’hen’, wie in beide landen wordt gebrandmerkt onder de noemer ‘allochtoon’ biedt voor de redding!

1) Nederlander zijn eerder energiek, enthousiast, actie gericht, spraakzaam en assertief. Hierin schuilt de charme van de vroegere slavendrijvers van mijn over overgrootouders. In België wordt deze houding bij sommigen geroemd maar tevens gevreesd. Belgen zijn eerder introvert, dus naar zichzelf gericht. Ze zijn kalm en voelen zich niet direct op hun gemak bij onbekenden. Een match? De olifant in glazenhuis of het bang katje in een open bos, u zegt het maar. Een positieve noot: Nederlanders vertalen de rustige houding van Belgen als ‘vriendelijkheid’ en Belgen roemen de Nederlanders voor hun onuitputbare assertiviteit.

2) Belgen zijn helden als het komt op sparen. Nederlanders maken van het geld spenderen een ware kunst. Wellicht speelt de introvert/extraverte factoor hier een kleine rol, want een persoon die naar zich zelf is gekeerd zal minder neiging hebben geld over te balk te gooien in de buiten wereld.

3) Een gros van de Nederlanders zijn volgens mij stiekem geïrriteerd als je ze iets vraagt waar ze geen antwoord op kunnen bieden. ‘Weeiiieekveeeuul?’ zeggen ze dan, terwijl ze de schouders passief/agressief naar boven hijsen. Belgen gaan daar anders mee om. Bescheidenheid is hier het magische woord, samen met charismatisch klinkende ‘sorry’.

4) Opvallend is ook het verschil in de manier waarop men om gaat met papierenwerk. In België moet je alles op papier hebben en dat wordt met strenge oog gecontroleerd. Nederlanders zijn daar soepeler in. Waarom? Om dat je toch alles met één telefoontje of vijf minuten ‘databasen’ kan nachecken.

En nu de hamvraag. Scherson, welke van de twee landen vindt je het beste? Mijn antwoord is simpel, het zijn allebei even slecht en evengoed. De oase aan rust die de Belgische gemeenschap biedt is geweldig, maar ik vindt het super als een echte Hollander ergens binnenstapt en iedereen, maar ook echt iedereen op een warme manier begroet. Maar dit kan mij soms ook irriteren en de Belgen mogen ook minder stijf overkomen.

Maar afwachtend op de revolutie, zal deze broeder/zusterstrijd ons animeren en gelukkig kan je daar ook wat van leren.

Allez, graaf joh!

"Stel u voor dat ik op weg naar huis door 10.000 rode lichten raas en 200 personen verpletter. Zou u dan de rechter zeggen dat ik te veel spaghetti eet?"

aldus, Prins Laurent (prins der Belgen), met alle goede bedoelingen om een beresterke sterk argument te formuleren.

En toen was het afgelopen!

Sinds gisteren ben ik student af. Officieel student af. Het einde van een lange reis dit begonnen is toen een jaar of 25 geleden. Kleine Scherson met zijn super coole lunchbox die niet wist waarom zijn moeder kleiner was dan al de andere moeders. Goed, toen was ik geen student, geen scholier, maar de ambitie was niet minder om. Toen was mijn doel om dokter te worden. In de afgelopen 25 jaar heb ik de volgense droomjobs gehad:

Architect
Coureur
Piloot van een Veritech Fighter
Bankier
Rapper
Systeembeheerder
Vertaler
Tolk
Human Resource Manager

Van de laatste vier kan heb ik een hoger opleiding gevolgd en als alles volgen plan loopt zal ik de laatste ooit kunnen invullen. Maar het is tijdens mijn laatste studie dat ik achter ben gekomen dat ik nooit, maar nooit meer in de schoolbanken willen zitten. Cursus betaald door mijn baas? Dat is meer dan welkom. Dat is viagra voor een mogelijke promotie. Zelfstudie? Dat doe ik graag en doe ik ook met regelmaat. Maar voltijds studeren, dan in de vorm van een Master of een andere opleiding? Nope! Eh-neh! Nunca mas!

Desondanks kijk ik graag terug naar mijn jaren in de schoolbanken. Elk jaar, elke opleiding en elke klas brengt zijn eigen stukje nostalgie dat mij zeer dierbaar is. Maar degene die meest ter verbeelding spreekt is tweede klas van de MAVO. Wij waren extra gully, bad ass, door en door slecht. Wij. Al deed de één harder dan de andere, we waren allemaal schuldig. Door ons toedoen werden schoolregels aangescherpt of verzonnen. Onze leraar Boekhouding en die van Engels waren onze favoriete pispalen. Die van Handarbeid ook, maar die gaf nergens ene fuck om. Les geven deed hij als zakcentje¹ voor de rest was het bij hem pure anarchie. Maar vlak voor het einde van het schooljaar was de boel afgekoeld. De grote pispaal van de klas kwam eindelijk voor zichzelf op. Mijn beste maat besloot dat het normaal was om bij 'mijn meisje' te hangen. Mensen (juist, meervoud, geen typo) werden van school gestuurd. Een tragisch ongeluk, al was er niemand van onze klas bij betrokken, sloeg in als een bom.

Het deel van groep die was geslaagd en door mocht gaan naar het derde jaar, werd gesplist in verschillende groepen, sommige moesten zelfs naar een andere locatie vertrekken. Good times, zeg ik je.

¹ _{Onze leraar Handarbeid was niemand minder dan de man achter populairste clown van Curacao! Een sarcast zoals geen ander.}

Oh ja, joh?

"When Britney Spears shaved her head, that's when you know the apocalypse is coming"

was getekend, Method Man.

"It's like MK-Ultra controling your brain"

A month ago a friend of mine.. Belofte maakt schuld, ditjes en datjes. Hieronder vindt u een lijst met vijf politiek georiënteerde hiphop albums. Natuurlijk zijn er veel meer, maar ik geef eerlijk toe dat ik ze niet al te goed kent. Een groep als The Coup, die naar schijnt geniale politieke hiphop maken, ken ik enkel van naam. Er zijn ook genoeg artiesten, zowel boven- als ondergronds, die naargelang hun goesting ook politieke liederen maken. Desgevraagd wil ik daar ook een compilatie van maken en posten. Enige wat u moet doen is vragen en maandje wachten.

Immortal Technique - Revolutionary Volume 2 (2003)
Hier heb je een man die niet enkel klaagt, bijt en schiet maar ook genoeg weet over zijn ‘de vijand’ en deze informatie al te graag deelt met de luisteraars. Mocht je deze cd ooit tegenkomen, KOPEN die handel. Support the artist.. en oh, de boekje van cd is een zaligheid. Mocht je tijd overhebben, check ook Revolutionary Volume One.

Public Enemy - It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back (1988)
Een lijst met politieke boom bap muziek zou niet compleet zijn zonder PE. Naar mijn bescheiden mening is dit de beste PE plaat ooit. Nuff said!

dead prez – Let’s Get Free (2000)
Racistisch volgens sommigen, geniaal volgens anderen. Al hoor je mij niet zeggen dat het geniaal is, ik vind dit een heerlijke plaat. Als je de bloed onder de nagels begint te kruipen, tracht je in te beelden in de wereld van deze mannen. That’s it.. anders maak je vrienden met de del-knop.

Goodie Mob – Soulfood (1995)
Lang voordat Cee-Lo een tweetal geniale solo LP’s op ons heeft gepoept, was de man die u en uw moeder beter zal kennen als de zanger van Gnarls Barcley, doodgewoon één van vier leden van Goodie Mob. In tegenstelling tot vorige drie album op deze lijst, heb je af en toe wat lichtere nummers. En net als de vorige dit op deze lijst, is dit een klassieker in onze genre. Amen

Black Market Militia - Black Market Militia (2005)
Aan de ene kant roepen ze revolutie aan de andere kant schieten ze je oma zo neer voor haar diamanten gehoor apparaat. De dualiteit van Tupac Shakur (de één en al politiek was. Daar kom ik later uitgebreider op terug) maar inhoudelijk iets minder. Maar, als alle voorgaande revoluties ons iets hebben geleerd is dat veel mensen aan stelen slaan en moorden als de regering omvalt. Nee?

FYI: Om de albums te downloaden moet je (a) de instructies van het scherm volgen na het klikken van het betreffende link. Als je klaar bent moet downloaden, moet je (b) de album nog uitpakken m.b.v. het proggie WinRar, die o.a. te vinden is op www.download.com. Ik heb geen enkele album geupload, dus mocht er problemen ontstaan na het downloaden, you on your own buddy. Ik heb hiervoor AlbumBase gebruikt en ik heb zelf nooit problemen mee gehad.

Anatomie van een blog

Vooraleer het digitale inkt op mijn 13 inch scherm was gedroogt, had ik uitvoerig nagedacht over wat ik wil bereiken door te bloggen. Palindromen over rijkdommen die het derde oog niet kan bevatten, het verbannen van de letter ‘k’, (rijg de aner, lootzaa!), iedereen die de woorden ‘bling bling’ of ‘urban’ of doodgewoon ‘yo, homey’ op vrijwillig in al dan niet non-consensuele wijze gebruiken, behandelen als krijgsgevangennen in de tijden van Idi Amin Dada en een goede excuus om een lange zinnen te schrijven die grammaticaal niet kloppen maar wel stijlvol zijn als de tering. Ding! Dames en heren, dit zijn geen redenen om te bloggen. (alhoewel..) Maar wat is dan een goede reden om te bloggen? Waarom, in godsnaam?

Informele Formaliteit is een hersenspinsel uit mijn onuitputbaar schat aan verveling die soms de macht neemt in mijn innerlijke huishouding. Kijk, deze zoon van de Caribische zee schrijft zich een gat in de meest bevroren put van Antartica. Van vreemde dingen die stiekem nergens op slaan (veeg, die sarcastisch lach van uw gezicht, ik ben nog lang niet klaar!) tot nostalgische ervaringen die voor hem goud waard zijn maar voor anderen zo zwaar wegen als de stront van een vleermuis, hij heeft genoeg om over te zeveren. Zeveraar is de naam die hij ooit krijg van zijn knappere wederhelft. Geschiedenis heeft getoond dat die koosnaampje niet in negatief daglicht was bedoeld. Maar ik dwaal af. Ahem… dus, hij schreef, blogde, hij stopte en ging terug bloggen via vrienden en doet hij daarnaast een ‘solo’ blog. Wat een gelul allemaal. Vind je niet? Je wilt niet in zijn hoofd zitten hoor! (help?..)

Sommigen bloggen over hun levenloze levens. Sommigen bloggen over gedachtespinsels die flowen als een baksteen die per ongeluk tegen een betonmuur sodemieteren. Sommigen bloggen.. heel erg goed, ongeacht de inhoud. Namen noemen is voor mensapen die naar Celine Dion luisteren. Pardon, mensapen die vrijwillig naar Celine Dion luisteren. Het magische woord in dit verhaal is ‘hobby’. Bejaarden stelen (en soms ook bestelen) is onwettig, dieren voorzien van stokslagen is te vermoeiend. Bloggen beargumenteert het nerd gedrag van je inner Screetch en verhoogt je ‘kijk-mij-slim-zijn’ gehalte.

Nu heb je al enkele minuten van je leven compleet weggegooid, enkel en alleen om achter te komen wat ik precies wil bereiken met deze blog. Of je hebt de bovenstaande genegeerd. In dat geval, geen soep voor u! Goed, hier komt het.: Wat. Ik. Wil. Bereiken. Is. Aandacht. Ja, aandacht? Maar met zulk antwoord heb je geen sodemieter aan. Nou, mijn trouwe lezers en/of potentiële stalkers, van wie wil aandacht.. De aandacht wil ik van…

Mezelf.

Ook uw aandacht wordt op een absurd hoog niveau gewaardeerd. Verder schat ik u allen zodanig hoog in dat ik het overbodig vind om het bovenstaande te voorzien van een goede uitleg. Batteries not included