Vooraleer het digitale inkt op mijn 13 inch scherm was gedroogt, had ik uitvoerig nagedacht over wat ik wil bereiken door te bloggen. Palindromen over rijkdommen die het derde oog niet kan bevatten, het verbannen van de letter ‘k’, (rijg de aner, lootzaa!), iedereen die de woorden ‘bling bling’ of ‘urban’ of doodgewoon ‘yo, homey’ op vrijwillig in al dan niet non-consensuele wijze gebruiken, behandelen als krijgsgevangennen in de tijden van Idi Amin Dada en een goede excuus om een lange zinnen te schrijven die grammaticaal niet kloppen maar wel stijlvol zijn als de tering. Ding! Dames en heren, dit zijn geen redenen om te bloggen. (alhoewel..) Maar wat is dan een goede reden om te bloggen? Waarom, in godsnaam?Informele Formaliteit is een hersenspinsel uit mijn onuitputbaar schat aan verveling die soms de macht neemt in mijn innerlijke huishouding. Kijk, deze zoon van de Caribische zee schrijft zich een gat in de meest bevroren put van Antartica. Van vreemde dingen die stiekem nergens op slaan (veeg, die sarcastisch lach van uw gezicht, ik ben nog lang niet klaar!) tot nostalgische ervaringen die voor hem goud waard zijn maar voor anderen zo zwaar wegen als de stront van een vleermuis, hij heeft genoeg om over te zeveren. Zeveraar is de naam die hij ooit krijg van zijn knappere wederhelft. Geschiedenis heeft getoond dat die koosnaampje niet in negatief daglicht was bedoeld. Maar ik dwaal af. Ahem… dus, hij schreef, blogde, hij stopte en ging terug bloggen via vrienden en doet hij daarnaast een ‘solo’ blog. Wat een gelul allemaal. Vind je niet? Je wilt niet in zijn hoofd zitten hoor! (help?..)
Sommigen bloggen over hun levenloze levens. Sommigen bloggen over gedachtespinsels die flowen als een baksteen die per ongeluk tegen een betonmuur sodemieteren. Sommigen bloggen.. heel erg goed, ongeacht de inhoud. Namen noemen is voor mensapen die naar Celine Dion luisteren. Pardon, mensapen die vrijwillig naar Celine Dion luisteren. Het magische woord in dit verhaal is ‘hobby’. Bejaarden stelen (en soms ook bestelen) is onwettig, dieren voorzien van stokslagen is te vermoeiend. Bloggen beargumenteert het nerd gedrag van je inner Screetch en verhoogt je ‘kijk-mij-slim-zijn’ gehalte.
Nu heb je al enkele minuten van je leven compleet weggegooid, enkel en alleen om achter te komen wat ik precies wil bereiken met deze blog. Of je hebt de bovenstaande genegeerd. In dat geval, geen soep voor u! Goed, hier komt het.: Wat. Ik. Wil. Bereiken. Is. Aandacht. Ja, aandacht? Maar met zulk antwoord heb je geen sodemieter aan. Nou, mijn trouwe lezers en/of potentiële stalkers, van wie wil aandacht.. De aandacht wil ik van…
Mezelf.
Ook uw aandacht wordt op een absurd hoog niveau gewaardeerd. Verder schat ik u allen zodanig hoog in dat ik het overbodig vind om het bovenstaande te voorzien van een goede uitleg. Batteries not included
3 reacties:
Too bad I don't know what you are saying, because we like a lot of the same stuff.
Keep it classy in Belgium
@Alex: I think you can be glad that you did not understood anything he said! It (read: he) is hopeless, bullshit and useless, even if you are a big moviestar without a job. A so called wannabe with a high level of arogance and unfriendlyness (is that a word?). Is that the "Sherz" I know? Not at all, Scherson just wants your attention and this was his way to ask for it. Besides that I can not wait to read your Blog (if you do like the same things). Do you have one?
@Scherson: grinnik! Ik ben zo ongeïnteresseerd - als een levenloos klavertje vier - in jouw verhalen, dat zij mij toch kunnen bekoren met een glimlach op mijn gezicht.
Dope schrijfsel. Ik heb me ook dikwijls afgevraagd wat het nut van bloggen is en waarom je je schrijfsels niet gewoon lekker voor jezelf zou houden, maar dan hoor ik weer van mensen dat ze m'n site eens per jaar checken en dan voelt m'n ego zich weer gevleid en blijf ik publiceren, dus ja. Dat dus.
Blijf schrijven!
Een reactie posten