We hebben allemaal iemand in onze omgeving die jou iets heeft geflikt dat in jouw leefwereld zo goed als onvergefelijk is. Sommigen zelfs meerdere mensen. Nou, heb je nooit het gevoel gehad om die perso(o)n(en) een flink terug te pakken? Nooit de neiging gehad om daarvoor klappen te verkopen of levens (gedeeltelijk) te ruineren? Maar natuurlijk! Het is ook niet meer dan menselijk en als je daar nooit over heb nagedacht dan scheelt er iets met jou. In de woorden van Lewis Black "you got anger isuueesss!"
Het wordt moeilijker wanneer hetgeen die je wil terugpakken ongrijpbaar is. Tenzij je aan wapens komt en extreem domme dingen gaat doen, hetgeen ik zeer streng afwijs. Laat ik het concreter stellen aan de hand van een voorbeeld, je wil een enkeling eens laten voelen hoe het is om drie dagen voor de kerst ontslagen te worden. "Ja, meneer de kmanager, je staat op mijn schijtlijst en ik heb vandaag bruine bonen gegeten." En nogmaals ik heb het niet gewelddadige optreden, maar psychologisch. Hoe pak je het aan? Kidnappen? Zijn geliefden kidnappen? Jezelf kidnappen? Banden doorprikken is zo infantiel dat het niet meer leuk. De beste vorm van revenge is om nieuwe betere betrekking te vinden, verder gaan met je leven en vooral gelukkig worden. Maar biedt dit wel voldoening? Is gelukkig worden voldoende om je plaaggeest terug te pakken?
Stel ik teveel vragen? Dan weet je mij wel te vinden…
1 reacties:
"Kill" ... maar zeg niet dat je het van mij hebt! Daarentegen vind ik het wel knap dat je ontslagen kunt worden in de toekomst (?) ... dat zou een nieuwe trend moeten worden! Keep up the spirit homie!
Een reactie posten